Loodgieter

Eén keer in het jaar komt hij langs, de loodgieter. De combiketel controleren en zo nodig onderdelen vervangen. Zwaar beladen komt hij mijn woning binnenlopen met een vierkante gereedschapskist en stofzuiger en wringt zich door het smalle gangetje.

Mijn loodgieter is een uitermate chagrijnige man en snel uit zijn doen als het niet gaat zoals hij het wil. Daarom zorg ik ervoor dat alles naar wens is, dat niets hem in de weg staat, zodat hij zijn werk goed kan doen.

Van de week kwam hij langs voor de jaarlijkse controle.
`Goedemorgen, loodgieter.`
`Goedemorgen, mevrouw.`
Ik laat hem voorgaan, hij loopt naar de keuken en zet met een zucht zijn stofzuiger en tas neer.
`Gaat het goed met u?` vraag ik.
`Ja, en met u?`
`Goed.`
`Hebt u nog iets nodig?`
`Nee, u geen klachten?`
`Alleen het water moet worden bijgevuld.`
`Ja, dat lijkt me logisch, daar kom ik voor.`
`Natuurlijk.`

De meeste keren doet hij zijn werk zonder veel woorden en vertrekt weer. Komt hij wat later in de ochtend dan heeft hij meer gespreksstof, vaak over een andere klant. Hij heeft twee geliefde onderwerpen, geld en vrouwen. Hij praat erover met een zekere afgunst en verontwaardiging.
`Ik kom net terug van een klant, die woont in zijn eentje in een grachtenpand van meer dan een miljoen.`
`O.`
`Gierig zijn ze, te beroerd om mij te laten komen en dan mopperen als het teveel geld kost voor de reparatie.`

Terwijl hij op de ladder de schroeven los draait van het omhulsel van de combiketel verandert hij van onderwerp.
`Ze is verhuisd hé?`
`Wie.`
`Die vrouw van nummer twee.`
Hij heeft het vaker over haar gehad. Het is een gescheiden vrouw van midden dertig met twee kinderen.
`O ja?`
`Heb je dat niet gezien, het huis is leeg!`
Ik zwijg.
`Kan ze een andere buurt onveilig maken.`
`O.`
`U weet toch dat ze het met de aannemer heeft gedaan, tijdens de renovatie.`
`De aannemer?`
`En de schilder.`
`Ook de schilder?`
`Ja, die was getrouwd en is daarna gescheiden.`
Hij gaat verder: `Dat die mannen daarin zijn getrapt, ik snap dat niet.`
`Dat zou jou niet overkomen?`
Hij draait zijn hoofd met een ruk mijn kant op, er staat verbazing op zijn gezicht te lezen.
`Natuurlijk niet.`
`Wie weet hoe gezellig ze het hebben gehad.`

De ladder kraakt onder zijn gewicht, met een klap zet hij het omhulsel op de grond. Hij kijkt me woedend aan alsof ik hem net de oorlog heb verklaard.
`Deze vrouw heeft een slechte invloed op mannen.`
`O.`
`Ze gebruikt mannen.`
`Misschien was het wel andersom.`
`Ben jij er bij geweest.`
`Nee, jij?`
`Nee.`
`Daarom.`
`Waarom?`
`Daarom kun je dit niet zeggen.`
Het blijft even stil en daarna zegt hij:
`Je houdt me van me werk, ik loop al achter op schema.`

Als ik even later aan de geluiden hoor dat hij klaar is loop ik naar de keuken.
`Klaar?`
Hij moppert iets wat ik niet kan verstaan, buigt zich voorover om het gereedschap in de tas te doen en loopt zwaarbeladen richting de voordeur.
`Dag loodgieter,` roep ik hem na.
Hij kijkt achterom en knikt naar me, dan trekt hij met een klap de voordeur achter zich dicht.
`Tot nooit meer ziens,` zeg ik er zachtjes achteraan.