• Dronken
    Het is nergens meer stil. In de metro, trein, fietsend door de stad is er altijd wel het geluid van auto’s, drillende boren, scooters, bladblazers of een grasmaaimachine. Het hoort bij het wonen in de stad en ik ben eraan gewend. Na de jaren dat ik aan een autoweg woon hoor ik het geluid van[...]
  • Dame
    Wij komen tegelijkertijd aan bij de supermarkt van ‘Dirk’ in Amsterdam-Noord. De dame en ik. Ze is geheel gekleed in het wit met teveel blingbling en opmaak. Het is een vrouw die tussen het publiek van de Toppers past en stiekem plaats ik haar ook in de hoek van een PVV-stemmer. Mijn oordeel baseer ik[...]
  • Tien jaar
    Twintig juni tweeduizendvierentwintig bestaat mijn blog tien jaar. Voor de eerste keer een verhaal posten was doodeng maar wist ook dat ik de reacties nodig had om in mijn schrijven te gaan geloven en verder te kunnen. Tien jaar later is het oordeel van een ander minder belangrijk omdat ik meer in mijn schrijverschap geloof,[...]
  • Zomaar een dag
    Vandaag ga ik met tram veertien richting de binnenstad naar  Scheltema, de grootste boekwinkel van Amsterdam. Het is gevestigd in een mooi pand aan het Rokin en heeft vijf verdiepingen met op iedere etage een uitgebreide selectie boeken. Er staan leestafels en luie stoelen waar je rustig kunt zitten om een voorproefje te nemen op[...]
  • Truus
    Truus is terug van de operatiekamer. Haar narcoseroes is uitgewerkt en ze heeft honger. De keukenmedewerker voorziet haar van een broodje, muffin, smoothie en koffie. Als ik langs haar loop voor weer een toiletbezoek vraag ik: ‘Hoe gaat het?’ ‘Ze hebben mijn nier kunnen sparen. Godsamme wat had ik een honger,’ zegt ze met volle[...]
  • Ziekenhuis
    Het is dinsdagochtend acht uur. Vijf dagen en nachten lig ik op mijn rug in een ziekenhuisbed, de wond is nog te vers en heeft tijd nodig om te helen. De morfine die via een ruggenprik mijn lichaam verdoofde had me de eerste drie dagen gevoelloos gemaakt voor de pijn en de omstandigheden. Ik sliep[...]

Laatste berichten